Slanke mensen worstelen ook absoluut af en toe met voedingsvraagstukken. Maar niet altijd. Kort geleden was ik op een gelegenheid uitgenodigd waar een geheel diner mij voorgeschoteld werd. Alles er op en eraan: borrelen, voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht en daarna hield het ook niet op. Op die gelegenheid denk ik vooral: lekker allemaal! En voordat ik mezelf ‘stort’ op al dat lekkers kijk ik eerst eens heel bewust welke voedingskeuzes er gemaakt kunnen worden. Want alleen maar gezonde keuzes, dat valt meestal slecht samen bij zo’n gelegenheid. En dat hoeft trouwens ook helemaal niet. De boog kan niet altijd gespannen staan, zeg maar.
En eerlijk gezegd wil ik niet eens altijd een gezonde keuze maken. Hoe fijn is het zo nu en dan uit de ban te springen en te kiezen voor wat ongezonds? Of laat ik het zo zeggen: een minder verantwoorde keuze?
Dus mijn eerste scan van al dat lekkers zorgt niet voor paniek (slanke denkwijze). Ik scan namelijk welke voedingsmiddelen ik wel ga eten en welke ik bewust ga vermijden. (en het kost me geen moeite, het is een keuze).
Het voorgerecht geeft geen enkel probleem, het is gewoon genieten. Er wordt volop (bruin)stokbrood geserveerd, vele verschillende soorten rauwe vette vis en voldoende salade en groentesoorten. Ik vermaak me dan ook prima. Ik neem rustig een hapje meer dan mijn tafelgenoten. En ik voel me hierover ook totaal niet schuldig.
Maar daar waar ik geniet van al dat gezonde eten, omdat ik weet dat het mijn lichaam voedt en nieuwe energie geeft, en ik er niet van aankom, zie ik mijn mede tafelgenoot voorzichtig naar mij kijken en afhaken. Er is minimaal van al dat lekkers opgeschept. (Want stel je voor dat je teveel eet, er komt ook nog een hoofdgerecht!). Jammer en een gemiste kans denk ik als slanke denker.
Het hoofdgerecht is zwaar, veel vlees, veel saus, gebakken aardappelen en frites. Natuurlijk, ook hiervan geniet ik volop. Ik eet gewoon het vlees en de daarbij behorende sauzen. Ik gun mezelf ook absoluut frites, echter de hoeveelheid blijft beperkt (ik denk slank). Mijn overbuurman schept nog een forse hoeveelheid frites met een grote klodder mayonaise op zijn bord. Dat is uiteraard ook een keuze.
En dan nog het nagerecht, dat kan natuurlijk niet uitblijven. IJS, ijs, en nog meer ijs. Heerlijk. Maar een klein beetje van al dat lekkere ijs, het soort ijs dat er het meest aantrekkelijk en lekkerst uit ziet, dat kies ik. En ik geniet wederom zonder schuldgevoel, want dat zou absolute onzin zijn. (ik denk slank).
Meerdere van mijn tafelgenoten gaan zich om het netjes te zeggen te buiten aan het ijsbuffet. Veel ijs, veel chocolade, teveel van het goede. En dan maar uitbuiken. Ik heb daar gelukkig geen last van. Ik heb lekker gegeten, maar genoeg is genoeg. En ik weet dat ik van al dat eten echt niet aankom. Een hele geruststelling.
Deze denkwijze biedt zoveel voordelen als je slank wilt worden of beter nog slank wilt blijven. Het is een gewoonte die je jezelf aan kunt leren. En uiteindelijk zal deze manier van eten en kiezen beter bevallen dan het lukraak opscheppen en kiezen van voedsel (en daarna bijna misselijk zijn van de gegeten hoeveelheden).
Hartelijke groet,
Gewichtsconsulente Jacinta